با این هنرمند گفتگویی انجام دادیم که از نظرتان می گذرد:
موسیقی را از چه زمانی شروع کردید؟
من موسیقی را از حدود شش سال پیش شروع کردم. در ابتدا آموزش را از یک آموزشگاه موسیقی شروع کردم که بعد از چند ماه من را به پری زنگنه معرفی کردند. زمانیکه پیش ایشان رفتم از من خواستند یک آهنگ اجرا کنم بعد از اینکه خواندم ایشان من را بغل کرد و گفت اگر تلاش کنی حتما به جایگاه بالایی می رسی و از همان زمان بود که به صورت حرفه ای این هنر را شروع کردم و زیر نظر اساتید مختلف کلاس های صداسازی، آواز و ردیف را گذراندم. من واقعا در این راه تلاش کردم و دوست دارم پیشرفت کنم البته هیچ وقت آموزش را تمام شده نمی دانم و دوست دارم مرحله به مرحله در کنار اساتید بزرگ موسیقی پیشرفت کنم.
به نظر شما موسیقی در چه وضعیتی قرار دارد؟
به نظر من موسیقی در شرایط نامناسبی قرار دارد زیرا آن طور که باید به هنرمندان موسیقی اهمیت نمی دهند و شرایط هر روز سخت تر می شود. باید از هنرمندان حمایت شود تا بتوانند با خیال راحت آثار خود را منتشر کنند و به صحنه روند. موسیقی جدی باید فراگیر شود و مخاطبان نباید هر اثری را گوش کنند زیرا اگر سطح توقع مخاطب بالا رود هر اثری منتشر نمی شود. موسیقی نسبت به قبل خیلی افت کرده است و اشعار و ملودی در سطح پایینی هستند. البته بد نیست گاهی آثار بد منتشر شود زیرا زمانیکه اثری خوب منتشر می شود مردم از آن استقبال می کنند.
درباره اثر «وطنم» که موفق به دریافت مدال برنز در رقابت بین المللی «گلوبال موزیک اواردز» شد کمی صحبت کنید.
قطعه «وطنم» با همکاری ۲۷ نوازنده از کشورهای مختلف موفق به دریافت مدال برنز در رقابت بین المللی «گلوبال موزیک اواردز» در بخش نیوایج و سازبندی شد. ساخت و تنظیم این اثر حدود شش ماه زمان برد که ۲۷ نوازنده از هفت کشور از جمله ترکیه، لندن، امریکا، هند، کانادا و… با ما در این اثر همکاری کرده اند. آهنگسازی این اثر به عهده فرید حامدی، حمیدرضا دیبازر و حسن مهدی اعتباری بوده است. همچنین در مراحل ساخت این اثر از راهنمایی های تهمورس پورناظری به عنوان دوست و مشاور خیلی بهره بردیم. شعر این اثر از نادر ابراهیمی است که ساخت این اثر موسیقایی با سختی های زیادی همراه بود زیرا هر نوازنده به صورت جداگانه و با یک جنس صدا از کشورهای مختلف اثر را به دست ما رساند در نتیجه این اثر نیاز به میکس و مسترینگ حرفه ای داشت که توسط حمیدرضا آداب در استودیو سرنا انجام شد. ما سعی کردیم در این اثر سازبندی جدیدی داشته باشیم و با احترام به موسیقی ایرانی به سمت موسیقی نیوایج رفتیم. موسیقی این اثر با یک رویکرد معاصر به موسیقی سنتی ایرانی و با حال و هوای نیوایج ساخته شده است. همچنین سازبندی این قطعه کاملا غربی است و از مایه دشتی، مایه کرد بیات و دستگاه نوا استفاده شده است. هدف ما این است که با اتکا به موسیقی غنی ایرانی گفتگوی بین المللی را آغاز کنیم که خوشبختانه این اتفاق رقم خورد. همچنین فستیوال بین المللی «گلوبال موزیک اواردز» یک جریان فرهنگی است برای به گوش رساندن موسیقی افراد خاص به جهانیان که تا به امروز حدود چهل دوره این فستیوال در کالیفرنیا برگزار شده است و اساتید بزرگی از این جشنواره جایزه دریافت کرده اند. امسال این جشنواره حدود ۱۲ هزار شرکت کننده داشت که ۹ نفر از کشورهای مکزیک، تایوان، امریکا، هند، آلمان، ونزوئلا و… مدال طلا دریافت کردند. حدود ۵۰ نفر از سرتاسر جهان در سبک و ژانرهای مختلف مدال نقره گرفتند. همچنین ۵۰ نفر مدال برنز گرفتند که در بخش نیوایج فقط قطعه «وطنم» از ایران موفق به دریافت این مدال شده است. باران بدری، همام السیدی «خواننده مصری»، رودیارد مدلینگ «خوانش شعر»، ایمان جعفری پویان «کلارینت»، آیتاک دوگان «قانون»، دنیل آهمن «ویولنسل»، آرتم اوزونوف «پرکاشن»، شهزاد جانی و نظیم جانی «طبلا»، ویلیام پیتر وینفیلد و استودیو دبلیو پی دبلیو «گروه زهی»، ریک بئاتو «درامز»، اردوان انزابی پور «باس» و… به عنوان مولف و نوازنده در این اثر همکاری کرده اند.
آثار شما در چه ژانری است؟
من در حال حاضر در دو ژانر نیوایج و ژانر کلاسیک ارکسترال کار می کنم که در نظر دارم در آینده با یک نتیجه گیری درست ژانر خودم را مشخص کنم. البته اصل کارم متکی بر مبانی موسیقی ایرانی است.
وضعیت موسیقی بانوان را چطور ارزیابی می کنید؟
به نظر من ما چیزی به اسم موسیقی بانوان نداریم و کسی که به موسیقی علاقه دارد این راه را با همه سختی ها ادامه می دهد. متاسفانه هزینه ها برای گروههای بانوان خیلی زیاد است و آهنگسازان برای بانوان هنرمند اثری نمی سازند. چون این گروهها حمایت نمی شوند شرایط ادامه مسیر برای آنها سخت شده است و حتی کنسرت های موسیقی بانوان ساعت ۲ ظهر برگزار می شود که این ساعت زمان مناسبی برای کنسرت نیست و کسی به کنسرت ها نمی آید. متاسفانه این نوع موسیقی اصلا جدی گرفته نمی شود و کسانیکه هنوز ادامه می دهند واقعا عاشق موسیقی هستند.
به نظر شما موسیقی چطور می تواند رشد کند؟
اگر واقعا هنرمندی تلاش کند و اثر درستی ارائه دهد به رشد موسیقی خیلی کمک می کند مهم این است که برای این هنر در حد توانمان زحمت بکشیم. هنرمند باید مستقل عمل کند و من همیشه سعی کردم در این راه مستقل پیش روم. بیشتر آثار من در خارج از کشور تولید می شود و سعی می کنم در این هنر حرفی برای گفتن داشته باشم یعنی هر اثری را منتشر نکنم و مستقل عمل کنم.
حرف پایانی…
یکی از مهم ترین دغدغه های من این است که بتوانم اثری منتشر کنم که ماندگار باشد و مردم آن را دوست داشته باشند. همچنین امیدوارم شرایط هنر موسیقی ایرانی بهتر شود تا این هنر والا در همه جای دنیا شناخته شود.
گفتگو از غزاله سعادتی
